V R E E M D E V I S S E N
ODD SHAPED FISH
Hagedisvis / Sand Diver
Synodus intermedius
45 cm (17 in)
Zandduikers zijn merkwaardige, visetende hinderlaagroofdieren. Het zijn actieve jagers die zich voeden met andere roofvissen en inktvissen. Ze zijn te vinden bovenop het zand of op riftoppen, en begraven zichzelf ook in het zand met alleen hun kop erboven zodat, waarmee ze hopen niet opgemerkt te worden door hun prooien en vijanden.
Sand divers are curious fish-eating ambush predators. They are active hunters feeding on other predatory fish and squid. They can be found on top of the sand or on reef tops, and also bury themselves in the sand with only their heads above it so that they hope not to be noticed by their prey and enemies.
Pauwoogschol Peacock flounder
Bothus lunatus
35 cm (14 in)
Fraai gekleurde platvis die goed gecamoufleerd is als hij op de zanderige zeebodem ligt, vaak gedeeltelijk ondergedompeld in het zand. Hij is beter zichtbaar wanneer hij zwemt, wat het doet in een reeks korte glijvluchten, dicht bij de golvende zandcontouren van de oceaanbodem. Hij jaagt op kleine visjes.
In het Caribisch gebied bootst een kleine octopus, deze uitbarstingen van zwemactiviteit na, een gedrag dat hem bescherming zou kunnen bieden tegen roofdieren die groot genoeg zijn om een hap uit een zachte octopus te nemen, maar te klein om een stijve bot aan te pakken.
Beautifully colored flatfish well camouflaged when lying on the sandy seabed, often partially submerged in the sand. It is more visible when it swims, which it does in a series of short glides, close to the undulating sand contours of the ocean floor. He hunts for small fish.
In the Caribbean, a small octopus mimics these bursts of swimming activity, a behavior that could protect it from predators big enough to take a bite out of a soft octopus, but too small to hold a stiff bone. to deal with.
Frog Fish
Antennariidae
2.5–38 cm (0.98–14.96 in)
De eigenardige Frogfishes zijn klein, kort en gedrongen, en soms bedekt met stekels en andere aanhangsels. Het ongewone uiterlijk van deze vis dient om hem te verbergen voor roofdieren en soms om een potentiële maaltijd voor zijn prooi na te bootsen. Dat kunnen kleine vissen of garnalen zijn. Ze kunnen allerlei kleuren hebben en veel soorten kunnen zelfs van kleur veranderen. Sommige zijn bedekt met andere organismen zoals algen, sommige lijken op stenen, of koraal terwijl weer andere sponzen of koralen imiteren. In overeenstemming met deze camouflage bewegen ze meestal langzaam. Ze geven er de voorkeur aan op de zeebodem te liggen en te wachten tot de prooi dichterbij komt. Zodra de prooi is gespot, besluipen ze deze langzaam, dit doen ze door met behulp van hun borst en buikvinnen over de grond te lopen, en slaan dan plotseling toe.
The Peculiar Frogfishes are small, short and stocky, and sometimes covered with spines and other appendages. This fish's unusual appearance serves to hide it from predators and sometimes to mimic a potential meal for its prey. That can be small fish or shrimp. They can be all kinds of colors and many species can even change color. Some are covered with other organisms such as algae, some resemble rocks, or coral while still others imitate sponges or corals. In keeping with this camouflage, they usually move slowly. They prefer to lie on the seabed and wait for the prey to approach. Once the prey is spotted, they stalk it slowly, walking along the ground using their chest and pelvic fins, and then strike suddenly.
Vleermuisvis Batfish
Ogcocephalidae
36 cm (14 inches)
Of the Extraordinary Fish on this page, I think this is the most remarkable.
It is related to the frog fish and it lives mainly in the deeper waters. They can't swim very well, so they usually walk on the seabed. They prey on fish, crustaceans and worms.
Zeepaardje Seahorse
Hippocampus
1.5 to 35.5 cm (5⁄8 to 14 in)
Weer zo`n ongewoon maar wondermooi wezentje dat je in onze riffen kan vinden.
Ze zijn genoemd naar hun uiterlijk, met gebogen nek en lange snuitkoppen en een opvallende romp en staart, dat schijnbaar aan een paard doet denken. (ik zie het er zelf niet in) Hoewel het vissen zijn, hebben ze geen schubben, maar eerder een dunne huid. Zeepaardjes zwemmen rechtop en stuwen zichzelf voort met behulp van de rugvin. De borstvinnen, die zich aan weerszijden van het hoofd achter hun ogen bevinden, worden gebruikt om te sturen. Ze zijn goed in camouflage en kunnen, afhankelijk van hun leefgebied, groeien en stekelige aanhangsels vormen.
Ongewoon onder vissen heeft een zeepaardje een flexibele, goed gedefinieerde nek. Het heeft ook een kroonachtige ruggengraat of hoorn op zijn kop, een "coronet" genoemd, die voor elke soort verschillend is.
Zeepaardjes zwemmen erg slecht, fladderen snel met een rugvin en gebruiken borstvinnen om te sturen. Omdat ze slechte zwemmers zijn, is de kans het grootst dat ze rustend worden aangetroffen met hun grijpstaart rond een stilstaand object. Ze hebben lange snuiten, die ze gebruiken om voedsel op te zuigen, en hun ogen kunnen onafhankelijk van elkaar bewegen als die van een kameleon.
Het mannelijke zeepaardje is uitgerust met een buidel aan de naar voren gerichte zijde van de staart. Bij het paren legt het vrouwelijke zeepaardje tot 1500 eieren in de buidel van het mannetje. Het mannetje draagt de eieren gedurende 9 tot 45 dagen totdat de zeepaardjes volledig ontwikkeld, maar erg klein tevoorschijn komen. De jongen worden dan losgelaten in het water, en het mannetje paart vaak weer binnen enkele uren of dagen tijdens het broedseizoen. Voordat ze gaan broeden, kunnen zeepaardjes enkele dagen het hof maken. Wetenschappers geloven dat het baltsgedrag de bewegingen en reproductieve toestanden van de dieren synchroniseert, zodat het mannetje de eieren kan ontvangen wanneer het vrouwtje klaar is om ze af te leggen. Gedurende deze tijd kunnen ze van kleur veranderen, zij aan zij zwemmen met staarten of dezelfde streng zeegras met hun staart vastgrijpen, en in koor ronddraaien in wat bekend staat als een "predawn-dans". Ze nemen uiteindelijk deel aan een "echte baltsdans" die ongeveer 8 uur duurt, waarbij het mannetje water door de eierzak op zijn slurf pompt, die uitzet en opengaat om zijn leegte te tonen. Wanneer de eieren van het vrouwtje volwassen zijn, laten zij en haar partner alle ankers los en drijven ze van snuit tot snuit omhoog, uit het zeegras, vaak spiraalvormig terwijl ze opstijgen. Ze communiceren ongeveer 6 minuten, wat doet denken aan verkering. Het vrouwtje zwemt dan weg tot de volgende ochtend, en het mannetje keert terug naar het opzuigen van voedsel via zijn snuit. Het vrouwtje steekt haar legboor in de broedbuidel van het mannetje en legt tientallen tot duizenden eieren af. Terwijl het vrouwtje haar eieren loslaat, wordt haar lichaam slanker terwijl het zijne opzwelt. Beide dieren zinken dan terug in het zeegras en ze zwemt weg.
De voortplanting van een zeepaardje is heel bijzonder!
Van een zeepaard paartje (dat elkaar hun leven lang trouw blijft) krijgt niet het vrouwtje, maar het mannetje jongen!
Hij heeft een broedbuidel waar het vrouwtje haar eitjes in legt. Die eitjes worden bevrucht en 14 tot 28 dagen later zwemmen de jonge zeepaardjes de zee in.
Another unusual but wonderful creature that you can find in our reefs.
They are named for their appearance, with curved necks and long muzzles and a distinctive rump and tail, seemingly reminiscent of a horse. (I don't see it myself) Although they are fish, they do not have scales, but rather thin skin. Seahorses swim upright and propel themselves using the dorsal fin. The pectoral fins, which are located on either side of the head behind their eyes, are used for steering. They are good at camouflage and, depending on their habitat, can grow and form spiny appendages.
Unusually among fish, a seahorse has a flexible, well-defined neck. It also has a crown-like spine or horn on its head, called a "coronet," which is different for each species.
Seahorses swim very poorly, flutter quickly with a dorsal fin and use pectoral fins to steer. Because they are poor swimmers, they are most likely to be found resting with their prehensile tails wrapped around a stationary object. They have long snouts, which they use to suck up food, and their eyes can move independently of each other like a chameleon's.
The male seahorse is equipped with a pouch on the forward side of the tail. When mating, the female seahorse lays up to 1,500 eggs in the male's pouch. The male carries the eggs for 9 to 45 days until the seahorses emerge fully developed, but very small. The fry are then released into the water, and the male often mates again within hours or days during the breeding season. Seahorses can court for several days before breeding. Scientists believe that courtship behavior synchronizes the animals' movements and reproductive states so that the male can receive the eggs when the female is ready to deposit them. During this time they can change color, swim side by side with tails or grab the same strand of seagrass with their tails, and spin in unison in what is known as a "predawn dance". They eventually take part in a "true courtship dance" that lasts about 8 hours, in which the male pumps water through the egg sac on its trunk, which expands and opens to reveal its emptiness. When the female's eggs mature, she and her mate release all anchors and float up from snout to snout, out of the seagrass, often spiraling as they take off. They communicate for about 6 minutes, which is reminiscent of courtship. The female then swims away until the next morning, and the male returns to sucking food through its snout. The female inserts her ovipositor into the male's brood pouch and lays tens to thousands of eggs. As the female releases her eggs, her body gets slimmer as his swells up. Both animals then sink back into the seagrass and she swims away.
The reproduction of a seahorse is very special!
From a pair of seahorses (that remain faithful to each other all their lives) it is not the female that gives birth, but the male boy!
It has a brood pouch in which the female lays her eggs. Those eggs are fertilized and 14 to 28 days later the young seahorses swim into the sea.
Egelvis Porcupinefish
Diodontidae
max 50 cm (19 in)
Als je de egelvis ontspannen ziet zwemmen, vallen zijn stekels niet op. Pas als ze bedreigd worden en hij zijn lichaam opblaast, door water of lucht in te slikken, worden ze rond en gaan hun stekels uit staan. Deze toename in grootte (bijna verdubbelt verticaal) verkleint het bereik van potentiële roofdieren tot die met veel grotere monden.
If you see the porcupine fish swimming relaxed, its spines are not noticeable. Only when threatened and he inflates his body, swallowing water or air, do they become round and their spines stand out. This increase in size (nearly doubling vertically) narrows the range of potential predators to those with much larger mouths.
Kogelvis Tetraodontidae
Tetraodontidae
max 50 cm (19 in)
Kogelvissen lijken erg op egelvissen, maar hebben geen stekels. In plaats daarvan hebben z gif. Er zijn erbij die behoren de meest giftige gewervelde dieren ter wereld!
Desondanks wordt het vlees van sommige soorten als een delicatesse beschouwd zoals in Japan waar het wordt bereid door speciaal opgeleide chef-koks die weten welk deel is veilig om te eten en in welke hoeveelheid.
Traditioneel bestaat hun dieet voornamelijk uit algen en kleine ongewervelde dieren. Als het moet kunnen ze overleven op een volledig vegetarisch dieet, maar het zijn vooral alles eters. Grotere soorten kogelvissen kunnen hun snavelachtige voortanden gebruiken om mosselen, en andere schelpdieren open te breken. Van kogelvissen is ook bekend dat ze verschillende jachttechnieken toepassen, variërend van hinderlagen tot jagen in open water.
Puffer fish are very similar to porcupine fish, but have no spines. Instead they have poison. Some of them are among the most venomous vertebrates in the world!
Despite this, the meat of some species is considered a delicacy such as in Japan where it is prepared by specially trained chefs who know which part is safe to eat and in what quantity.
Traditionally, their diet consists mainly of algae and small invertebrates. They can survive on a completely vegetarian diet if necessary, but they are mainly omnivores. Larger puffer fish species can use their beak-like front teeth to break open mussels and other shellfish. Pufferfish are also known to employ a variety of hunting techniques ranging from ambushes to open water hunting.
Veel kogelvissen maken 'graancirkels' onder water. Dit doen ze om een partner aan te trekken, maar ook als bescherming voor de eieren van het vrouwtje. Zodra het ontwerp klaar is, zal een vrouwtje naar het midden zwemmen om goedkeuring te geven en het mannetje bijt op haar wang om het paringsproces te starten.
Many puffer fish make 'crop circles' underwater. They do this to attract a mate, but also to protect the eggs of the female. Once the design is complete, a female will swim to the center to give approval and the male will bite her cheek to start the mating process.
schorpioenvis / scorpionfish
Scorpaenidae
30 cm (12 in)
